Çok milletler barındırdın bağrında,
Yazık! Ne insanlar gitti uğrunda,
Yoksun ki! Zaman sona erdiğinde,
Kalbimde yer yok zevklerine DÜNYA!
Azgınlar çoğalmış, zaman ne kötü!
İman yok ki! İnsanlar olmuş katı,
Zalimin yurdu olmuş doğu – batı,
Yaşanır hâl kalmamış sen de DÜNYA!
ALLAH yaratmış, bu eşsiz düzeni,
Sevmez ki! Rabbimiz, yuva bozanı,
Kurt,kuş dinliyor mübarek ezanı,
Boşsun insanlarla süslenen DÜNYA!
Kendimi avuttum, rüyaya daldım,
Herşey ebedi kalacakmış sandım,
Epey zaman geçti, boşa aldandım,
Hayalleri ansızın yıkan DÜNYA!
Hayat çok zordu, koşulları güçtü,
O güzel günler ne de çabuk geçti,
Kur’an indi Aleme Rahmet saçtı,
Cennet tapusunu dağıtan DÜNYA!
İnsanlar yalancı, tamahkâr olmuş,
Zorbalık, hırs almış başını gitmiş,
Zayıf düşen kadere isyan etmiş,
İnsanı sıhhatinden eden DÜNYA!
Mevlâ ile arasını açanlar,
Etrafına şerle, fesat saçanlar,
Hak yolundan kurtuluştan kaçanlar,
Yıkılmam diyenleri yıkan DÜNYA!
Kayıt Tarihi : 13.11.2015 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!