Kimisi burada büyümüştü.
Kimileri büyütülmüştü.
Kimisi uğruna ölmüştü.
Mavi aşktı;
Bazısına yeşiliyle birlikte yaşam.
Baktıkça aklıma hep sen gelirsin.
Şimdi demem o ki,
Yeşili bu kadar sevmezdim,
Yanında mavi olmasa.
Dünyayı güzellik kurtaracak.
Bir insanı sevmekle başlayacak,her şey.
Bırak dünyanın gözlerini, dilini, nedenlerini.
Çabuk ol ardımdan gel bak.
Her şeye geç kalıyoruz.
Şairin dediği gibi yaşamak,değil bu telaş öldürecek.
Dünyayı bir insanın mutluluğuna,
Sevinen insanlar kurtaracak,
Çıkar ilişkileri değil.
Sevgilim bil istedim.
Kayıt Tarihi : 24.1.2017 11:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Çıplak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/24/dunya-681.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!