Dünya Şiiri - Cuma Ali Çetin

Zihnimi, fikrimi karıştırarak...
Aklımı başımdan aldırdın dünya.
Bilirle bilmezi yarıştırarak...
Kapımı kötüye çaldırdın dünya.

Hazine değilde kan dolu sandık!
Boşuna seni biz bir adam sandık,
Kuru gürültüne boşuna kandık
Oysa sen çıplak bir baldırdın dünya.

Bana mı, sana mı geliyor hazan?
Ben miyim, sen misin bilemem sazan.
Eyledin ömrümü içi boş kazan...
Sen kepçeyi boşa daldırdın dünya.

Babam bu dünyaya güvenme derdi,
Gül yerine elim dikenler derdi.
Söyle yüklediğin hangi bir derdi...
Benim omuzumdan kaldırdın dünya.

Ya başı ağrıyor veyahut dişi...
Bilmem mutlu mudur sende bir kişi.
Yarım bırakmışsın sen her bir işi...
Benim gibi paldır paldırdın dünya.

Benzer cayır cayır yanan bir çama...
Cumali'm boşuna kanmışsın tama.
Dost mu, düşman mısın bilemem ama...
Herkesten önce sen saldırdın dünya.