Dünya Şiiri - Metin Falay

Sanma ki: Hayatım kardır; hayır ve şerri yazan var.
O, akıl ve nefis sundu; hem Âdem’e hem Havva’ya.
Varmak için hakikate; hem izan hem de mizan var.
Mevsimlere de kalmadı; hem yazlı hem kışlı dünya.
Farzet ki: Kalbinde (1) karan; döşünde kanlı yaran var.
Bil ki: Sana senden yakın; bir Şafi gerçek yaran var.
Kara toprağa düşende; merhametiyle saran var.
Hiçbir faniye kalmadı; dertli devalı dünya.
Bir dolu dünya (2) kırbamda; imbikten süzüp alan var.
İlim meclisine varıp; Hak deryasına dalan var.
Emri hak vaki olmadan; kıssadan hisse dolan var.
Hiçbir âlime kalmadı; kundaklı kefenli dünya.
Hem dünya hemi ahiret, düzenini kuran var.
Düzeni, düzene koyan; Allah kelâmı Kur’an var.
Ezelden beri kaderde; can saatini kuran var.
Kanuni’ye de kalmadı; gelimli gidimli dünya.
Üç günlük dünyada; gönül telini kıran var.
Güvenme saltanatına; hastalık, veba, (3) kıran var.
Vakit saat tam dolanda; ecel kalemini kıran var.
Karun’a bile kalmadı; bulumlu yitimli dünya.

1.karan: Günah,suç, kalpteki kara nokta. 2. Kırba: Ağzı dar ve kapaklı, alta doğru genişleyen, deriden yapılmış su testisi. 3. Kıran: Ölümcüli devasız dert, hastalık.
ŞİİR: 8+ 8 = 16’lı hece ölçüsüyle yazılmıştır.