Nedense daima susuyor şu dünya,
Işıklar sönmüş artık karanlık hakim.
Işıklar umudun göstergesiydi ya,
Diğerleri gibi, umutlar da bitti...
Nedense daima mutsuzdu şu dünya,
İnsanlara duygusuz robotlar hakim.
Merhamet de bir gün tükenecekti ya,
Vicdan gitti, yerine de nefret geldi...
12'li hece ölçüsü kullanılmıştır.
Kayıt Tarihi : 4.11.2017 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!