Dünya Şiiri - Ahmet Mansuroğlu

Dünya bir topaç gibi hiç durmaz döner
Ah çekmekle sanmaki bu acı diner
Kimi güler kimi göz yaşın siler
Sultan süleymana bile kalmamış bu Dünya.

Kimi mahkumdur çeker çilesini zindanda
Yavruları aç, sefil perişandır bir yanda
Çilesiz baş varmı cihanda
Önce kucaklar sonra yutarsın Dünya.

Dünya'da gemisini yürüten kaptan
Ayağı kayan düşüyor çaptan
Ne kardeşten hayır var nede ahpaptan
Tüm güzellikler, çirkinlıkler sendedir Dünya.

Çevreme sende açtım gözümü Dünya
Sevinçlerim üzüntülerim sanki bir rüya
Masallarda bir varmış bir yokmuş var ya
Biliyorum bu gün varsam yarın yokum Dünya.

Sokaktaki insanın yüzü gülmüyor
Geçim derdi dağlarca aman vermiyor
Karnı tok olan aç olanı görmüyor
İnsanlarda senin gibi vefasız Dünya.

Uyan ey arkadaş Dünya'ya bel bağlama
Umutların gerçekleşmeyince üzülme ağlama
İsyan edip feryat edip yürek dağlama
Kimsenin sitemini duymaz ki Dünya.

Kuvvetli ol, güçlü ol, dimdik dur ayakta
Çalış durma, tembele yer yok hayatta
Sefası kadar cefasıda var ya
Ben sırlarını çözemedim Dünya...

Antakya-Hatay