İsyan ediyorum bir halime bak.
Bizim mülkümüz taş ile toprak.
Söz sahibi olmuştur her alçak.
Yalan Dünya hep aldattın beni.
Gerçeği bilmem bende kabahat.
Nereye baksam hayırsız evlat.
Söze bakmıyor ne oğul ne avrat.
Yalan Dünya hep aldattın beni.
Uydum hep kötü arkadaş sözüne.
Aldandım onlara düştüm peşine.
Bakamaz oldum kimsenin yüzüne.
Yalan Dünya hep aldattın beni.
Fehmi.
Boş yere bunlara değer vermişim.,
Yıllarca üzülmüş boşa gülmüşüm.
Hepsi hayalmiş rüya görmüşüm.
Yalan Dünya hap aldattın beni.
Fehmi Tazegül
Kayıt Tarihi : 12.3.2022 11:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fehmi Tazegül](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/12/dunya-565.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!