Dünya Şiiri - İsmet Koyuncu

Dalıp düşündüm seni ey dünya
Varlığını anlatmak,sorgulamak zor
Dünyadaki ben,bendeki dünya
Alakasız iki dünya

Sefalet ile Saltanatın harmanı
Zevk-i sefada azınlık zümre
İbret-i cefada feryat sesimizde
Biri rejimde,bini aç

Ay yılı otuz gün
Dünya yılı üçyüzaltmışbeş gün
Güneş yılı ikiyüzelli milyon sene
Varsay ömrüm yetmiş sene
Güneş yılıyla kelebek dahi değilim
Hayat Sekizbuçuk saniye
Neyleyim seni ey dünya
Adem'in oğlu Havva'nın kızıyım

Ey dünya,can dünya
Yalansın çilesin dünya
Oysa ben,yani ben umutluydum
Yani ateş düşmeyecekti yüreklere
Savaşlar olmayacaktı
Kimse sakat doğmayacaktı
Fırat'tan Nil'den Amazon'dan
İçecektik suyumuzu barışla
Tarlalarımızda nakış nakış
Başaklarımız dans edecekti

Yıldızlarımız parlayacaktı
Havva'nın kızı,Şehla bakışıyla
İçimizi eritecekti
Ve Adem'in oğulları
Aşka sadık olacaklardı

Mevsimlerine benzemiş insanlık
Günde dört farklı karakter
Ve her şeyin nihayetinde
Bir başlangıç bir son Big Bang.