Hey dünya!
sana sesleniyorum.
Duy beni.
Neler kaybettiğini biliyor musun?
Tanıyamıyorum artık seni.
Sanki eksiliyor her gün bir şeyler...
Senle beraber
ben de kaybediyorum yolumu.
Ne olur kendine gel dünya!
Tut elimden.
Götür beni yitirdiklerime.
Eskidendi o deme bana.
Ben yine anamın sevgisini kattığı
ekmek kokusuna uyanmak,
zorluklar karşısında,
ninemin pıtır pıtır okuduğu
dualarla güçlenmek istiyorum.
Çat kapı gelen koşulsuz dostlarımı,
ben masumiyetimi istiyorum.
Tut elimden dünya tut.
Bak yeni bir yıl da geldi.
Götür beni korkusuzca yürüdüğüm yollara.
Sil tozlarımı dünya sil.
Parlat yeniden beni.
Ben masumiyetimi,
ben yitirdiklerimi istiyorum.
Duy beni ne olur,duy dünya! (2-1- 2012)
Kayıt Tarihi : 22.7.2012 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani yılbaşı sabahı uyanırsın,bakarsın hiç bir şey değişmemiş....Bi burukluk hissedersin..ya...işte böyle bir duyguydu.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Şiirlerinizdeki içtenliği çok sevdim sevgili Gün...Kutladım beğenimle. Nicelerine, sevgimle...
sevgiler eskiden olduğu gibi yeniden filizleniyor.içlerinde bizler varız. tam puanla kutlarım.O güzel duyguları dile getiren yüreğinize ve ellerinize sağlık.Selam olsun siz gibi değerli gönül dostlarıma. Saygılarımla.
GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ
TÜM YORUMLAR (6)