Dünya Şiiri - Mabel Aras

Yedin beni dünya! yedin bitirdin beni.
Bir gülsem ah bir gülebilsem,
Umut etsem coşsa yüreğim.
Boyun bükmesem hayata sonra sevsem.
Umutlarımı aldın elimden,hayallerimse batık gemi.
Kavanoz dipli dünya sende sevde kavuşama emi.

Kahrolmak var artık gecelerde,
Gecelerce ağlamak,gecelere sığınmak.
Gönül yangınım senden büyük dünya!
Elimi kolumu bağladın,tükettin çareleri,
Kavanoz dipli dünya sende küçülde büyüyeme emi.

Aşk dediğin yürek işi,biraz cesaret birde bilek işi.
Güneşin olsun,göğün olsun,ırmakların,denizin olsun.
Ne çareki aşka yeniktir herşey.
Sev sende öyle sev ki;
Kavanoz dipli dünya sende sevde kahrol emi.