Ey Düny, sen boşlukta nasıl duruyorsun?
Kendi kendine. Nasılgidip yürüyorsun?
Hem gidip,hemde etrafında dönüyorsun,
Seni yaradan, ne güzel yaratmış Dünya.!
O seni döndüren, ne kadar büyük bir güç,
Seni çözmeye yetmiyor akıl, beyin hiç,
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta