Bu hayat ne acı,
Öyle değil mi?
Ne derdi,
Ne çilesi bitiyor.
Ne gündüzün,
Ne gecenin tadı var.
Ama ne hayali,
Ne de düşü bitiyor.
Gel gör ki,
Dünya denilen,
Bu ikiyüzlü yerin,
Ne gecesi,
Ne gündüzü bitiyor.
Gündüzü gece,
Geceyi gündüz kovalıyor.
Her kes umut içinde
Sevdiğinin peşine koşuyor.
Güzeli çirkin,
Çirkini güzel kovalıyor.
Ne seveni belli,
Ne de sevmeyeni.
Bu gün evlenenler,
Yarın boşanıyor.
Herkes birbiri, ardı sıra.
Koşup yorulup duruyor.
Kayıt Tarihi : 4.4.2010 22:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cahit Karaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/04/dunya-415.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!