Dünya Şiiri - Hazret Seyda

Hiç uyumam hep ağlarım seherlerde
Hep kan ağlıyor gözlerim bu vakitlerde,
Bir seni hatırlatır ve ezik yenik gönlümü,
Ne takadım ne ümidim kaldı yarınlarda.

Ben günden nefret ederim ay ışığı hevesim,
Gündüzünden çok çektim yaralandı bu nefsim
Benim için her dem güzdür her ayın adı kasım
Şu fanide dertkeşimdir kalmamış benim şansım.

Senin ile hayat köstek dostluğun ebed değil
Her şeyin para olmuş insanların ona meyil,
Şeref namus kalmamıştır şerefsizlik çok sehil,
Kiyametin alameti kurtlar kuzuya kefil.

Gözlerim sana tok zerre kadar dostluğun yok,
Sana sevdalanan çok benim sende gözüm tok
Sakın böbürlenip durma yaradanımızdan kork
Çok çektirdin yeter artık aklını başına sok.