Dünya Şiiri - Mahmut Cantekin

Kara kış gece buza gebe,
Doğmuşum batırmış tuza ebe…
Çığlık atmışım toprak zeminde,
Arşta çığlığım ömrün son deminde…

Güneş’ten kopan bakire kızdın,
Dünya parıldayan yıldızdın…
Soğudukça çoğaldı konuğun,
Üzüm olmadı koruğun…

İnsan denen kılsız mahlûkat,
Yaptığını yıkmakta tam üstat…
Yıllarca inşa edilen Hiroşima Nagazaki?
Bir günde yıkılmak için yapılmıştı sanki…

Koltukla onurlandırılıyor onursuzlar,
Namuslu geçiniyor namussuzlar,
Yüzleri kösele dilleri bir karış,
Savaş ganimettir silahsızlıktır barış…

Dünya senin yüreğin ateş taş,
Alışamıyorum ben şairim arkadaş…
Kan gölüsün kara vicdanlılar sultan,
Onurumu paspas edemez oltan…