Dünya Şiiri - Faruk Coskun

Dünya! sen bana öyle bir vuslatsın ki,
Sana yakınlık, ateş sana uzaklık ateş..
Varlığın huzur, yokluğun fikrime çilekeş,
Azap var mı ki alemde fikir çilesine eş…

Afaki dünyamda, rahmana sunduğum sadakat,
Benlik için değil, er-rahim için yaşamak maksat,
Huzurum, sana ahseni takvim penceresinden bakmak
Huzursuzluğum esfele-safilin’e itilmekten korkmak

Muhabbetimden Yusuf gibi kuyuya atılmışım,
Yakup gibi kederimi sahibime açmışım.
Yusuf’u korumak için,zindanı sebep kılan Rabbim! !
Senin olduğun bir gönülde hapis olmaktı mecalim..

Ey can! çevir yönünü mevlaya, gayrısına aldırma,
Sen serseri bir yolcusun, hancılara inanma,
Ey YİTİK! senin bu halin ne ola,yan ağla dön ağla,
Bırak kendini kırklar deryasına,seller sular gibi çağla.