Gülsen de ağlasan da döner dünya,
Hiç bakmaz yaşayanlara,
Ağlıyor musunuz?
Gülüyor musunuz?
Sormaz dünya.
Kendini ağaç görür dünya,
Üzerinde yaşayanları meyve,
Çürük insanda yaşar,
Taze insanda,
Şikayet edemez kimseye kendini,
Gelecek herkesi kabul eder dünya.
Kimi zaman güneşin neşeli gözlerini seyreder,
Kimi zaman ayın hüznü kaplar yüzünü,
Ve bekler ölümünü,
Kıyameti...
Kayıt Tarihi : 11.11.2017 16:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Mecit](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/11/dunya-2-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!