DÜNyA Şiiri - Abdullah Özen

sevgin yoksa içinde,söyle neye yararsın
biraz yüzümüz gülse kalbimizi kırarsın
hangi gördüğümüz rüya'yı hayra yorarsın
öldürdün sevgimizi,tutuyoruz kin dünya

kavanoz dipli derler de aslında değilsin
kararan kalbimizin,söyle nesi sevilsin
hep beklersin garip başı önünde eğilsin
bizleri yaktın,sende ateşinle yan dünya

ne bizi güldürdün,ne kendini güldürdün
sevgimizi sabır taşında ezdin,öldürdün
nice yiğitlerin ocağını erken söndürdün
yaptığından utan,sende erken sön dünya

kestim senden umudumu,sende kes
sevgisiz yaşayanlara zehir olsun nefes
hala kan döküyorsun,aşkolsu,doğrusu pes
çık ekseninden,bul kendine yön dünya

yakışmıyor; masum çocukları öldürtmen
nice yanan ocakları zamansız söndürtmen
görevindi kadınları,çocukları güldürtmen
silahların gölgesinde,tersine dön dünya

neşeyi sende gördük,azabı da sende
kararttın içimizi umut kalmadı sevende
hep çocuklarmı ölecek,dünde,budünde?
bugün kimler için çalıyor,çan dünya

doğduk üstüne,ömür çizgimizi çizdik
yüzümüz gülmedi,çıplak ayaklı gezdik
yine bugün nice insanlara yürek ezdik
yetmedimi yıllardır içtiğin kan dünya?

haykırın! eyy insanlık,sevgi diye haykırın
yaradan hesabını sorar,mutlaka yarın
güzel dünyam,fazla kaçmadan ayarın
barut kokusuna verilsin artık son dünya