Dünya Şiiri - Sadi Kurt

Nicelerce anlatılıp, söylendin,
Seni tarif etmek gayet zor dünya.
Bunca yıldır insandan ne öğrendin,
Neden gariplere baktın hor dünya.

Kanunun var tabiatın, kuralın,
İnsan mıdır senin işçin hamalın?
Değeri bur dadır sendeki malın,
Öteye herkes boş gidiyor dünya.

İnsanda ne saygı, ne sevgi kalmış,
Kötülük üstüne kötülük sarmış,
Doğan çocuk, kalkıp öyle ders almış,
Tükenmiş üstünde namus, ar dünya.

Rüzgarın her tozu farklı savurur,
Biliyorum... Elbet bir yerde durur,
Bir yanında güneş yakıp kavurur,
Bir yanında metrelerce kar dünya.

Dünya adaletin varmış deniyor,
Bir bilsen üstünde neler dönüyor,
Yetimin, öksüzün hakkı yeniyor,
Ya sen görmüyorsun, ya ben kör dünya.