Gecenin karanlığı çökdüğünde âleme,
El eleydi yıldızlar iniyordu dağlara.
Sessizlikte sözcükler ses verirken kaleme,
Bir kartalın sırtında konuyordu dağlara.
Ay doğdu hüzünlerim gülümsedi yüzüme
Loş ışıkta hayaller fer olmuştu gözüme
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
