Dünürcüler 5-Nasip Şiiri - İbrahim Çelikli

“-hemi de…..
yeyonuz-içiyonuz-geziyonuz da
ahlak-asalet
sonura mini felen keyyollar
neneyen,
Allah mafaza,
hep soracağmış onarı
Musa Hoca annadıvısın da
dinlen, Allah mafaza..”
…

“-açık yerlerinden yakacağmış Allah”
“-aşk olsun ben çıplakmıyım
…….
o içinde varısa”

“-valla onu-bunu bilmen de
Canab-ı Allah gadın gısmının saçının teli ğözükse
elinden maada bi yeri ğözükse
yövmül gıyametde cayır cayır yakacan” demiş
Musa Emmi deyviriyo da
Alla(hı) m günah yazma
hemi de
eyi dedin, hoş dedin
gözel söyledin
hepiciğini aldım gabil etdim de
……….

hinci ben bite(k) cik gızımı göz göre-ğöre
nası vere(yi) n şe(h) er yerine”
“-gı Kevser senin gızın deği mi”
“-amaaan onun gününü mü gördüm
ay bacım
el oldu ğetdi valla
evi ayrı,
yolu ayrı
hiş bizden gibi ğelmez
bayramdan bayrama
değilise gelmez
evi, yolu ayrı,
gapısı pacası ayrı”

“-peki! köye verisin de şehire göçerlerse”
“-ee o başga, o nasip meselemesi,
anası gızının tahdını yapar,
bahtını deği(l)
ne demişler
“nasibise geli Çinden-Yemen’den,
nasip değilise demiş,
ne gelir elden”

“-Ahmet de hep söyler bu atasözünü”
“-iki ğün sonura ilenmeye gakarlar
“ana beni neye verdin yabana
köy içinde vereyidin çobana”
deye türkü yakarlar
………….