Dünün Umut Atları Şiiri - Enver Özçağlayan

Hangi yanıma baksam, sarmış dert bulutları
Kader karşıma dikmiş aşılmaz hudutları
Ruhum hayata yenik, tüketmiş umutları
Tökezlediler bir bir dünün umut atları.

Nice tozlu yollarda beraberce yürüdük
Cenneti seçenlerce Cehenneme sürüldük
Kimisine hoş geldi şol Cennetin tatları
Tökezlediler bir bir dünün umut atları.

Mangalda kül mü kaldı üflemekten ateşi
Işığı arayanlar söndürdüler güneşi
Her birinin döküldü ortaya fiatları
Tökezlediler bir bir dünün umut atları.

Ne oyunlar oynandı sahnede besmeleyle
Nice yanlışı düze çıkartmak emeliyle.
Artık bağlamaz bizi çürüyen halatları,
Tökezlediler bir bir dünün umut atları.

Milletim yine kandı, kendinden vaatlere
Garip bakıyor şimdi kopyalı suretlere.
Kiminin yol alırken gemileri, yatları
Tökezlediler bir bir dünün umut atları.

Hayatımız zorlaştı iri iri laflarla
Koca çark dönmez oldu sık yapılan gaflarla
Kartal tüy döktü bugün, kırıldı kanatları
Tökezlediler bir bir dünün umut atları.

Hırsızlıklar arttıysa; işsizlikten, açlıktan
Çocuklarımız mahrum yıllar yılı harçlıktan
Geriye ölüm kaldı, duyan yok feryatları
Tökezlediler bir bir dünün umut atları.