Dün, televizyonda sadece birkaç kanal vardı,
Bugün, kanal sayısı belli bile değil.
Dün, elele tutuşmaya ayıp deniyordu,
Bugün, hayatın gereksinimi gayet normal.
Büyüye küçüğe saygı sevgi vardı,
Bugün bayramda bile arayan yok.
Dün, kimse sokaktan selamsız geçmezdi,
Bugün tanıyan tanımamazlıktan geliyor.
Dün, yere düşeni kaldırıyorlardı,
Bugün yere düşene bir tekme daha atılıyor.
Dün, Örfümüze adetimize sıkı sıkıya bağlıydık,
Bugün yılbaşına, sevgililer gününe bağlıyız.
Dün,elimizden kitap düşmezdi,
Bugün televizyon kumandası düşmüyor.
Dün, Öğretmene minnet vardı
Bugün, Hoca sen bu işe karışma
Dün, Derdini en yakınına anlat bir sırdı,
Bugün, Sağır sultan bile şaşırır.
Dün,bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardı
Bugün, Dostluk paraya satıldı.
Dün, bizler küçücüktük.
Bugün, bizler büyüdük.
Peki değişen ne oldu.
Kayıt Tarihi : 1.1.2010 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Huzur arıyoruz hep birlikte..
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize
Yeni yılınız kutlu olsun, nice nice mutlu yıllara...'
Karamanlı Âşık Çağlari
Dün, yere düşeni kaldırıyorlardı,
Bugün yere düşene bir tekme daha atılıyor.
Dün, Örfümüze adetimize sıkı sıkıya bağlıydık,
Bugün yılbaşına, sevgililer gününe bağlıyız.
Dün,elimizden kitap düşmezdi,
Bugün televizyon kumandası düşmüyor.
Dün, Öğretmene minnet vardı
Bugün, Hoca sen bu işe karışma
Dün, Derdini en yakınına anlat bir sırdı,
Bugün, Sağır sultan bile şaşırır.
okadar güzel anlatmışınızki nerde o eski günler insanlar örf ve adetlerini unutur oldu insanlıga degil paraya önem verir oldular ALLAH razı olsun kaleminiz daim olsun
TÜM YORUMLAR (13)