Göremediğim yollar çıktı önüme bastığım her nokta uçurum oldu
Bir his durdurdu beni çekti kolumdan korkularımı söküp aldı içimden
Sanki ruhumda baharlar açmaya hazırlanıyordu serinlikler aradım
Sönmüş mumları tekrar yakmak için çakmak kibrit bulmaya çalıştım
Sanki doğuş vardı bu günlerde umuda sevince aydınlığa doğuş vardı
Koparıyorum acımasız dikenleri tek, tek hayatımdan yüreğimden
Soluğumdaki kesintiler kayboluyor yok oluyor heyecanlar başlıyor
Kurduğum yüreğimdeki darağaçları kurudu çürüdü yok oldu ansızın
Bağladığım saçlarım çözüldü birden rüzgârları selamlar gibi savruluyor
Beklentisiz gelen yağmur bulutları serinlik veriyor ruhumdaki daraltı ateşine
Kuğu tüyü gibi usulca yere değen kar taneleri pamuk helvası gibi değiyor dudaklarıma
Umudun ilk ışıkları aralanıyor dallarına şeker yağmışçasına karayemiş dallarından…
Basamaklar kuruyorum bulutlardan kendime daha, daha, daha yükselmek için
Sonrada korkusuzca bırakacağım kendimi kuğu tüyü gibi yağan kar taneleriyle
Uçurumlar olmadan yollarıma sevgi umutlarını çakıl yapacağım sevgiyi beton
Ne vardı dün gülseydi yüzüm dünüm bu günüme yağdırır sitemin öfkesini…
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta