Dünümüze Iraksın Şiiri - Ozan Efe

açık kapılarında, ürküttüğün koyunlar
tozu dumana katıp, ardındaki bulutla
ardına değin sökül, menteşelerine çık
umutla döneceği, buğulanan gözlerde

tuğlası su istiyor, usta da yanmasını
duvar arası taşıl, yaşlanılmaya engel
sanmasını beklese, duvarı duyuruluk
derdine kendine an, üstünü bile sıvar

desenlerle rengini, sevisinde dengini
ayarladığında yık, omzuna yükü ine
acısı derindedir, yandı yüz esenlerle
yine de gülücüğü, eksilmez dudağına

kolayda değil gurbet, acı kaynatır içe
herkesin elindedir, özlediğim dediğin
hiçe sayılıyorsa, oturup düştüğün yer
başından bela olur, yıkılacağın kesin

güneş tepeden doğa, girsin cama içeri
ısınsın el ayağın, yormasın içimizden
ozan efem dalınca, denize dalgası eş
sevdiğimizden yakın,dünümüze ıraksın

220112çiğdem