Alnındaki ilk çizgi ile başlar
Kendinden bile sakladığın
Hüzünlü bir ürperiş
Yüreğinin bir köşesinde
Palamparça can kırıkları
Yakaladığın her umutsuzluğu
Atarsın içindeki kapalı kutuya
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
''ömür dediğin
Bir gündür,
O da bugündür.'' demiş, Can Yücel
Ne kadar doğru değil mi...Zor olsa da bunu yapmak lazım.
Şiiri kutluyorum.
Yavaş yavaş mum gibi erirsin, kendini bitirirsin başkalarına ışık olurken. Hayat insafsız ve bütün omuzlara aynı ağırlıkta çökmüyor. Ama yine de iyi düşünmek lâzım ; gelecek geçmişten daha insaflı olmayabilir... Saygılar.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta