Dünlerde Kaldı Şiiri - Abdullah Ramazan

çocukça yaşayıp
çocukça kurduğumuz dünyamızda
büyümeye heves ederdik eskilerde
oysa ki en güzel günler
çocuklukta yaşanan günlermiş
bilmedik anlamadık o günlerin kıymetini
döndüremedik o güzel günleri geri

yoksulduk o günler
bakkal ekmeği girmezdi her eve
yeni elbiseler alamazdı babamız
yırtıldı mı da yama yapardı annemiz
hiç de gocunmazdık hatta imrenmezdik bizden iyilere

asfalt değildi yollarımız şimdiki gibi
o yüzden her yağmur sonrası çamur deryasıydı
kilteli naylonlarımızla gezerdik o yolları
eve gelir suya tutar tertemiz ederdik

çok hareketliydik
yerimizde duramazdık hiç birimiz
türlü türlü oyunlarımız vardı
şimdiki gibi bilgisayar oyunları yoktu o günler
evlere sığmazdık
güvenliydi o günler
korurduk kollardık bir birimizi
sahiplenirdik küçükleri
kardeşten öteydik her birimiz
ahh ne güzeldi o günlerimiz

ya şimdi
her şeyimiz oldu doldu sofralarımız
yep yeni elbiselerimiz asfalt yollarımız var artık
büyüdük her şeye sahip olduk ama
güzel günleri insanlığı
daha nicesini taşıyamadık bu günlere
güzel olan ne varsa
hepsi kaldı dünlerde