Dünkü kavlimiz Şiiri - Halil Kıvrık

Dün
tırmanırdık dağlara
Klimanjaro bile tanırdı bizi
kızdırırdık Gobi çölünü
çocuklaşır-kumlarını avuç avuç çalar
serperdik düşlerimize..

Dün çok güzeldi
çok severdik birbirimizi
Hayat
sevgimize şaşkınlıkla bakardı.

zaman kıskandı
dünün kendinden koptuğunu anladı
yarınlar için dünü öldürdü-bizde yaralandık.
artık bugün! ,,

bu yara bu dert çekilecek gibi değil.
Ayaklar gövdenin üstünde hergün;
her dün
biraz daha ürperiyor soluk
derd-i iade olmuyor hüzün.

Zamanı yakaladım iki yakasından
Bugünle yarının arasında
Heyyy!
ben senden bunu dün aldım -istemem
alacaklın çoğalsın!

Zaman fiyakasını bozmadı
Hafifçe
'-dün öldü kardeşim git yarına ver' dedi
Yarına gittim sabah sabah
'-’ Ben artık bugünüm dedi' -bütün yarınlar.

Israr nafile
dünü yarınla değiştirdiler
ki;
daha mutsuz
daha acı
umutsuz ve ruhsuzdu!

Üstelik;
yaşama tarihi de geçmemişti...