Nasıl geçiyor günler,haftalar,aylar
Birbiri ardına koşan zalim yıllar.
Ömrümüzü nasıl da çaldılar?
Sevdiklerimizi hep elden aldılar.
Her gün bir sonraki günü bekler,
Belki neşe,belki keder ekler.
Hesapsız,plan,program yapıyoruz,
Halbuki,gün be gün sona yaklaşıyoruz
Ömür dediğin nedir?
Ne kadarı mutluluk,ne kadarı keder?
İşte gelip geçiyor yıllar, ne fark eder.
Bilinmeyen bir yolda hızla koşuyoruz,
Kim bilir,kiminle,ne için savaşıyoruz.
Direniyoruz hayata, nasıl bir yaşam hırsıysa,
İçinde bir umut bir gizem saklıysa
Daha dün topaç çevirip,ip atlıyorduk,
Ne zaman,ne çabuk büyüdük unuttuk
Hep deriz ya,daha dünkü çocuktuk.
Kayıt Tarihi : 20.10.2005 16:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zahide Handan Erengil](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/20/dunku-cocuk.jpg)
evet daha dün çocuktuk bugün koca adam
yıllar koşup gidivermiş farketmeden.
TÜM YORUMLAR (1)