Dün yine kendimi sokağa attım
Bir ceketim vardı onuda sattım
Hayatımda ilk kez alkolü tattım
Yıkılana kadar içtim dün gece.
Çılgına dönmüştüm sanki delirdim
Etrafa lanetler saçtım dün gece
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çok dürüst, çok açık sözlü, neysem oyum diyen birinin şiirine güzel puanlar vermek lazım. Ellerinize kollarınıza sağlık. Çok güzel şiirler yapmışsınız.
Teknik kusurlar bir yana, insan yaşadığı rezaleti ve kepazeliği şiirleştirip (!) bu şekilde kendi eliyle ayyuka çıkarır mı hiç? Manidar...
NEDEN OKUNMAMIŞ BU ŞİİR HİÇ BENCE ÇOK BAŞARILI BİR ŞİİR KUTLARIM KARDEŞİM
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta