Düne Kadar Şiiri - Adnan Bal

Sönmüş bir yanardağ dı yüreğim
Dün sen merhaba diyenedek
Duygularım gem vurulmuş küheylandı
Hislerim yorgun,düşüncelerim sarhoştu
Ölümün eşiğindeydi bu can
Vurup öldürmeye çalışıyorlardı
Özlemlerim teyakkuz da
Sevgilerim linç etme girişimindeydi
Dün sen merhaba diyenedek
Kadere boyun eğmiş bir ulu çınardım
Şehir parkında bir başıma
Kırılmış dallarıma kuşlarda konmuyordu
Kuş uçmaz kervan geçmez
Issız dağlar başındaydım sanki
Bu aşıklar diyarı şehrimde
Mevsim hazan gönül bahçem tarumardı
Kavak yelleri esmiyordu ser'im de
Yaşayan bir ölüydüm
Dün sen merhaba diyene dek
Kısır kalan tohumlardı harfler
Tomurcaklaşmadılar kelimelerde
Cümle çiçeklerim açılmadı
Dizeler oluşmadı
Gün yüzü görmedi mısralarım
Dün sen merhaba diyene dek
Sönmüş bir yanardağ dı yüreğim
Volkanlar kaynıyordu
Met-cezirler oluşuyordu
Dışa vuramadığım
İçin,için yanan
Hapsedip sindirilmiş
Farzet ki söndürülmüş
Bir yanar dağ dı
Yüreğim...
Dün sen merhaba deyip
Hal hatır sorana dek.
Sönmüş bir yanar dağdı yüreğim