Düne Hasret
Ayırdılar bizi bizden
Kategori labirentlerinde
Kimsesiz çocuk misali ağlamaklı.
Kargaşalar ortasında çekildi kürek.
Issızlığın kucağına saldılar
Acımadan.
Dünden kaçan kimliğini
Düzlüğe atabildi bazıları
Sonsuzluğun derin uykusu
Düşlerini sundu dostlarıma.
Bir karış toprak
Doldurdu yüreğimi o ara
Çok uzakta bir yerlerde
Onlarda vardı
Biliyorum
Yaşam
Ve
Ölümün
Davetli misafirleri
Kayıt Tarihi : 8.9.2007 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Yıldız Mersin](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/08/dune-hasret.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!