züleyha’nın şehvetinde kaybolan aşk,
bekaretini verirken bir piramite
sensizliğin kapıları o zaman kapanıyordu yüzüme…
keskinliği bıçağın bölemezken acıyı,
kan meyvaya düşerken,
ölümü görmekten utanan bir mumyaydı;
ismi konulmamış bakışların yollarını kesen…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta