züleyha’nın şehvetinde kaybolan aşk,
bekaretini verirken bir piramite
sensizliğin kapıları o zaman kapanıyordu yüzüme…
keskinliği bıçağın bölemezken acıyı,
kan meyvaya düşerken,
ölümü görmekten utanan bir mumyaydı;
ismi konulmamış bakışların yollarını kesen…
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta