Meskenimdir,
İç çekişimdir
Özlemimde kalan...
Dünün keskin kokusu
Sarmıştır beni,
Dönmüşüm çocukluğuma;
Ben yine o ben olmuş,
Ben yine kendime
Misafir olmuşum...
Habersizim bugünden
Ve yabancısı olmuşum
O yarının;
Kendime bile kalamamış,
Kendimim bile
Sürgünüyüm ben...
Bir dün gibi
Bir bugüne,
Bir yarına atıyorum
Kendimi...
Hiçbiri değilim
Ve hiçbiri olamamışım;
Bir kimsesizlik gibi,
Kendi sessizliğimde,
Kendi düşümdeyim ben... K. Adsaz
Kayıt Tarihi : 4.6.2018 19:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Adsaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/04/dunden-kalma-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!