Dünden Kalan Şiiri - Memet Ergül 2

yeni bir gün başlar mı?
insanların dün sandığı benim için bugün mü?
bilmiyorum..
bütün günler dünün devamı niteliğinde geçiyor..
yeni bir dün dahi yaşayamıyorum.
salının,perşembeden farkı yok..
günlerin neden bu kadar çok ismi olduğunu bir türlü anlamlandıramıyorum
yüzler görüyorum ifadesiz..
bir dosta takılıyorum eve dönüş yollarında?
zaman kaç? diye soruyorum.Sadece...
kaçtı zaman..
çocukluğunda durmuş saati
bir aşka takılmış akrebi..
zehirlemiş bütün ruhunu.
yorgunum fazla ayakta kalamıyorum.
eve dönüyorum...
sonra bir çift gözde arıyorum bugünü
diğerlerinden farklı..
gözlerinden güneşi yansıtıyor
umutlanıyorum..
güneş doğduğunda yeni bir gün gelirmiş!
beynimin kıvrımlarında dolaşan tek ipucu..
peki aklımın ipleri kimde?
yine yanıtı yasaklı sorulara takıldım..
...Soruyorum
tek umudum..
Susarak cevaplıyor.Israr etmeye hakkım yok.
Kırmamak için uzaklaşıyorum..
ve yine çok tanıdık karanlık
bütün gerçekler sahtedir demek istemiyorum bu kez
kendimi kandırmam lazım
yapamıyorum..
tekrar düne doğru yola çıkıyorum...