Aşk denen amansız illet daha anamın karnında aklıma düşmüş
Ben seni hiç gün görmeden çok derinlerde bir yerden sevdim
Koskoca tarihin küflü sayfaları böyle aşkı ne duymuş ne görmüş
Zifiri karanlık çağlardan beridir ben senin sessiz gölgen oldum
O zamanlar kendi adımı bile doğru dürüst söylemekten acizim
Yerimi senden bir adım öte bilip her zaman ölüm gibi sustum
Bir benzeri olmayan sevgimi nasıl anlatacağımı hiç bilemedim
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta