Bir Miraç'ı değil de, her Noelli kutlarız,
Ya ilahi af eyle, ne günahkâr kullarız.
Yakamızda kördüğüm olmuş bütün gafletler,
Sanki reva görülmüş, bize bütün afetler.
Nedir ne oluyor, değin biz böyle mi idik?
Biz ki yeryüzünde en şanlı devlet idik.
Edep hayâ nasıldır, bilen yok unutuldu,
Yıllarca akan sular, şimdi neden kurudu.
Nereden nereye geldik, millet olarak biz,
Şan ve şeref sadece, tarihten kalan bir iz.
Kim inanır Fatih’in, torunu olduğumuza,
Sanki bin pişmanız, anadan doğduğumuza.
Yok arkadaş yok, sonu yok bu gidişin,
Televole hayatı övüncü olmuş kişinin.
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 19:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şükrü Baş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/24/dunden-bugune-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!