Dünden Bugüne... Şiiri - Tunç Kuyucu

Alabildiğine sis
Hiçbir şey görünmüyor arkamı dönüp baktığımda
Siyah beyaz fotoğraflarda ipi çürümüş bir sal
Üstünde gülümseyen buruk mazi

Bu gölge benim eğildiğimde bükülüyor
Mazi bir yara diktikçe sökülüyor
Yine mi sonbahar geldi
Yoksa yapraklar zamansız mı dökülüyor

Hoş geldin yitirdiğim dostumun dostu
Sende mi emanet aldın üstündeki postu
Böyle miydik eskiden
Sessizliğin sesi eskiden hiç yoktu

Dün öten ağustos böceğinin…
Bu gün kırkını yapıyorum
Üstümde siyah uzun bir palto
Yoksa göründü mü kış neden üşüyorum
Ellerim kırıldı kırılacak kimse görmüyor
Apar topar giden gülüşüme mendil sallıyorum

Ay bir görünüp bir kayboluyor
Yoksa bulutlar sizde mi oyundasınız
Tamire verdim sizi anılar
İnce ayarda ve bakımdasınız
Üzülmeyin gerçek dostlar
Siz hep yanımdasınız
Sis aralanır gün doğumunda
Ve ben…
Hiçbir şey sezdirmeden yürürüm tozlu yolda…

Tunç Kuyucu
Ekim-2011