Dünden bugüne Şiiri - Süleyman Demir

güneş ufukta solan bir gül gibiydi o gün!
gözlerin sebepsiz bir korkuyla bakıyordu!
oysa ki aynı yerde buluşmuştuk daha dün,
alev alev saçların elimi yakıyordu!
aşkımızın miadı ne de çabuk dolmuştu?
oysa ne tomurcuklar yeşertmiştim içimde!
gözlerine dalarken ne kışlar yaz olmuştu!
ne hayaller kurmuştuk hergün başka biçimde!
ve lakin herşey gibi aşkın da sonu vardı!
dilinden kırık dökük bir elveda döküldü,
o veda ki dağları kayaları yıkardı!
o veda ki hüznünden bir çift boyun büküldü!
yıllardır bu ayrılık gözlerimden okunur;
yaprak dalından düşse derdi bana dokunur...