Küçüktük, iyi hatırlarım
Beyazdı geceler
Henüz kararmamıştı gökyüzü
Geceye varmazdı gündüzler
Tül perdenin ardından
Bakar gibi, bakardık hayata
Küçüktük, iyi hatırlarım
Savaşlar yoktu
Beyaz güvercinler uçuşurdu
Ölmezdi insanlar
Maviydi henüz
Kana bulanmamıştı deniz
Berrak sularında yüzerdik
Küçüktük, iyi hatırlarım
Ne fakir vardı ne de aç
Hepimizin elinde bir topaç
Döndürüp dururduk zamanı
Son trene, geç kalmadık hiçbir zaman
Küçüktük, iyi hatırlarım
Tanımazdık mutsuzluk kavramını
Biz, bir topun peşinden koşardık
Mutlulukta ardımızdan gelirdi
En acı günlerimizi
En içten gülüşümüzle uğurlardık
Küçüktük, iyi hatırlarım
'İnsan' dık
Ve 'insan' kelimesinin bir anlamı vardı
Henüz ölmemişti 'insanlık değeri'
Yapmacık değildi sohbetlerimiz
Herkesle dertleşir
Herkesi dost bilirdik
Tarihin zalim rüzgarlarıyla
Savruldu çocukluğumuz
Ve şimdi büyüdük
Savaşlarla kararttık gökyüzünü
Kana buladık denizleri
Fakirleştik, aç kaldık
Önce mutluluğumuzu
Sonrada insanlığımızı yitirdik
Kayıt Tarihi : 28.6.2006 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüsamettin Şanlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/28/dunden-bugune-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!