Dünde Kalsaydım Şiiri - Aydın Bayrakdar

bir eksende dünya dönüp dururken
ben telleri mahzun kırık gitardım
haşin mızrab altlı üstlü vururken
yâre değil talihime çatardım

kesrine de deli gönül kesrine *
nâmelerin şiirine nesrine
sevdaların özgürüne esr’ine
menekşeler karanfiller atardım

hatırlarım mazideki dertleri
yıprattığı yiğitleri mertleri
hasret ile beklenilen fertleri
el uzatıp ellerini tutardım

çalsın hüznün en acıklı marşı da
sevgi yanda vuslat ise karşıda
yer tutsaydım ben de büyük çarşıda
tezgâh kursam iyi karpuz satardım

korkmuyorum kaderimin şerrinden
vuracağı kadar vursun derinden
kurtulmaya çamurların kirinden
kumlara da buzula da yatardım

huzurunda ne kabaydım ne böndüm
alevdim de nefesinde hop söndüm
çölde bitab düşmüş Mecnun’a döndüm
avucundan zehir olsa yutardım

olmasaydı bugün dünde kalsaydım
ağlamazdım biraz huzur bulsaydım
lutf edeydi Mevla, diken olsaydım
muhannetin ciğerine batardım

Aydın der ki işte benim hikâyem
açık açık yazdım yoktur kinayem
ruhum oldu artık kurda kuşa yem
imkân olsa biraz şeker katardım