Dünde Kaldım Ben Şiiri - Hikmet Çiftçi 2

DÜNDE KALDIM BEN

Bir zaman olmuştu, ümide daldığım
Gönülden sevdiğim, şen şakrak olduğum
Sonrası fırtına, savrulup solduğum
Yarını olmayan dünde kaldım ben

Yıldızlar şahitti, günahım seninle
Geceler bizimdi, sabahım seninle
Karalar giydirdin, siyahım seninle
Güneşi doğmayan günde kaldım ben

Şarkımız çalınca çınlıyor kulağım
Hayalin düşünce şaşıyor feleğim
Kavuşma busesi son arzum, dileğim
Yolcusu kalmayan handa kaldım ben

Hasretim biterdi, bir bakış atmaya
Bir gülüş yeterdi, cana can katmaya
Vallahi razıyım, ateşte yatmaya
Gönlümü almayan anda kaldım ben

Doğ artık gün gibi renklensin her günüm
Kök salıp yeşersin yaprağım sürgünüm
Yıllardır bekledim sensizim yorgunum
Elleri değmeyen tende kaldım ben

Hikmet Çiftçi
29 Ağustos 2025