Dünde Kalan Hayatlar. Şiiri - Seyfet Boz ...

Gözleri deniz gibi,
Bazen umman olurdu.
Bir kez göz kırpışında
Her dem sabah olurdu.

Gülüşleri, tarifsiz,
Yanağında iz vardı.
Bir süre gözlerimin
İçine bakakaldı.

Bir gün yine ağlarken
Gözyaşlarını gördüm
Kalbimi mendil diye
Avuçlarına verdim

İki fincan kahveyi,
Karşılıklı içmiştik.
Elleri titriyordu,
Tatlı heyecan vardı..

Konuşmaya başladı,
Saçılıyordu güller.
Ferahlıyordu sanki
O konuştukça her yer.

Huzura kavuşmada
Sevgisini sunmuştu,
O günden hatırımda
Bir kaç tatlı söz kaldı.

Zaman gençliği değil
Anıları da aldı.
Varda yokluğu tattım,
Tek hatıralar kaldı.