Bıraktılar kocaman şeylerle uğraşmayı
Kendi halini düşünüyordur örümcek
Nasıl ürettiği ipek iplikle asılı kalıyordu
Bunları hayretle düşünürken hemen hemen düşecek...
Arı da başladı bunları atıp tutup düşünmeye
Dediki:nice çiçekleri gezdim soludum adım adım
Ama inanki ben bu işi hiç mi hiç anlamadım
Yediğimizi yedik artanını petek petek kustuk
Tadından vazgeçemediklerini neydi onu anlamadık...
Derken bir ses duyuldu bir ipek kozasının içinden
Usanmadan metrelerce ipek üreten ipek böceğinden
Dedi yine siz iyisiniz yaşarsınız gezersiniz
Ben nasıl çıkayım kendime hapis yaptığım bu çilenin içinden..
Hele kuşlar cik cik öten şakıyan sesleriyle geldiler
Hoşnut olmayan tatsız tutsuz tartışmayı deldiler
Bize dikkat edilmez lakin fizik kanununu bizde çözdüler
Ne ormanda tat var bize ne de kafes hapsinde
Mutluyuz sanki ötsek kim inanır aheste aheste..
Kayıt Tarihi : 14.12.2010 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!