Gündüzleri durmadan kan ağlayan gözlerimdesin
Geceleri uykularım senin düşlerinle dolu
Sayıkladığım adınla dilimde sözlerimdesin
Dön sevgilim bekliyorum seven aşık bilir yolu
Hâlâ ilk yağmurda kokan toprak ilk yudumda yakan
Kiralık bir gecekonduda doğdun
Anan komşuların yardımıyla ebesiz
Baban işsiz durumda çaresiz
Açtın gözlerini bu adaletsiz dünyaya
Koşuşturdular çırpındılar didindiler
Seni yaşatmak pahasına
Geçti o güzelim gençliğim geriye gelir sanma gönül
Bu fırsat artık ele geçmez boşu boşuna yanma gönül
Gelmişim yolun en sonuna gidişi hayra yorma gönül
Değişmez kural böyle işte feleğe suâl sorma gönül
Mevsimler hep geldi geçti
Gül bahçende güller açtı
Merak edip bir gelmedin
Gözüm yolda hiç bilmedin
Attın beni dert den derde
Ne zaman geçsem bir meyhane önünden
Alışkanlığım depreşir birdenbire nedensiz
Bir dubleden ne çıkar diye başlarım
Sonunda sarhoş olurum körkütük densiz
Bazen çakır keyf olurum şiirler yazarım
Nasihat çekerim insanlara etrafımda gördüğüm
Gözlerinin o rengini İzmirlim unutamadım
Kordon Boyunu eskittim gönlümü avutamadım
Aklım kaldı saçlarının raks eden dökülüşünde
Ateşler düştü içime bana bakıp gülüşünde
Yine görüyorum Ata'mı on Kasımda ölmemiş
Tüm ulusunun gönlünde coşkuyla yaşıyor
Hiç bırakmadığı ellerimizden tutmuş
Karanlık yolları bir bir aşıyor
Binbir erdem dolu eşsiz erliğinde
Hiçbir suçumuz yoktu bizim
Günahı biz işlemedik
Adam yerine geçti bazı müteahhitler
Onlara güvenmemeyi bilemedik
Yürü ya kulum dedi Allah doğrulara
Ama müteahhit geçinen sizin gibiler
Yaktım albümle beraber bendeki bütün resmini
Kanattım dudaklarımı anmamak için ismini
Kazıdım tırnaklarımla belleğimden o cismini
Setler çektim sana giden ocağına yollarına
Ölürüm de yatmam artık kucağına kollarına
Yalnız beni sev bakma başkasına yârim ol
Tutku ol aşk ol çağla canıma kanıma dol
Seni bana getirsin yürüdüğün her bir yol
Rüzgarlar essin ama fidan boyun eğmesin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!