Dün Yine Gezdim Çayır Çimen

dün yine gezdim çayır çimen demeden,
hem de hiç mi hiç isyan etmeden,
sadece yalnızlığa yürüdüm yürüdüm ve yine yürüdüm,
tozlu yolların bıraktığı izleri takip ede ede.
sanki sonsuzluğa gidiyordum,
bitkin,bıkkın,sersefil bir haldeydim,

acınası halime gülüyordum ama arada ağlıyordum da,
traktör lastiklerinin bıraktığı derin çukurların patikalar üzerindeki etkisi altında gibiydim,
gök gürültüsünden korkan martıların sığındığı çalılıklara kaçar gibiydim,yürüdüm,
yürüdüm ve yine yürüdüm,
derin bir sonsuzluğa gidiyor gibiydim.
aklım almıyordu gidişini,beni öylece ser sefil terk edip gidişini,

kim bilir belki hatalıydım ama sana gönülden bağlıydım,
hem de hiç olmadığı kadar bağlı,
neyime güveneceksin ki sende haklısın ,sen benim yüreğimin en özel yerinde ruhumun taa köşesinde saklısın,
evet kaçmakta haklısın sevgilim,doğru söylüyorsun ben haksızım,
aksini asla iddia etmedim,ben gerçeği yalnızca gerçeği sakladım,
dedim ya sana ben gönülden bağlıyım tıpkı koca çınarın toprağa vurduğu engin derinliklerdeki kökleri gibi bağlı,
çünkü ben sana aşığım be hem de gönülden ve geçmediği sürece ölüm bu bedenden...