Dün Yine Aynı Dün Şiiri - Hacer Öngör

Şöyle sessizce baktım etrafımdaki kalabalığa,
İnsanlar değişmiyor, kayboldular adeta.
Dün çocukken anlamıyorum derdim ‘’bu büyükleri’’
Peki bugün büyüdüm de, neler değişti?
Dün yine aynı dün, bu günse bilinmez bir gün.

Aşk sözünü duyunca gülerdim tüm aşıklara.
O günden beri bir tek aşkı tanıdım
Bir de beynimi meşgul eden ‘aşk’ sözüne takıldım.

Bugün gecelerim uykusuz, gözlerim bir noktada.
Yıldızlarla dertleşir olmuşum meğer,
Hep şu soruyu sorar oldum karanlıkta,
Ben kimim? Neden koyuldum bu yalnızlık yoluna?
Cevabı bulmak zor da değildi aslında,
Dün yine aynı dün, bu günse bilinmez bir gün.

Anılarım kaldı tonlarca bu yanıma,
Göz yaşlarım dönüştü sanki sonsuz bir pınara.
Gece gündüz takıldım bu sorunun cevabına,
Bu günümü aradım aslında dertleri sıyırarak bir kenara,
Ama dün yine aynı dün, bu günse bilinmez bir gün.

Bende aşıklar kervanının bir yolcusu olmuştum,
Kendimi gizleyip, yüreğimden vurulmuştum,
Farklı acılar çekip gurbet şairi olmuştum,
Biraz da olsa bir şeyleri değiştirmeyi ummuştum,
Ama dün yine aynı dün, bu günse bilinmez bir gün.

29.10.1998