Dün Yedi Bugün Yetmiş

Dün yedi, bugün yetmiş düvel düşman
Hala mezhep kavgasında, din-i İslam.
Yahudi’ye kucak açanlar, bin pişman.
Türkün, Türk’ten başka yoktur gardaşı.
Ya canlarına okur, kahraman olursun
Ya şehit olur, mezarlıkta okunursun
Ya dörtnala, tozu dumana katarsın.
Ya da nal toplar, tozu dumanı yutarsın
Gül, dikeninin gölgesinde değildir.
Dikenin itibarı, gülün gölgesindedir.
“Alışkanlıklarımızın zincirleri, sağlam
Kırılmayacak kadar güçlüdür” derler.
Nasıl, ne kadar, nerde geçerse geçsin
Vakitten nasıl tasarruf edebiliriz beyler.
“Ecel, yaşamın garantisi” der Mevlana.
Kimi yardan, kimi de inkârdan yana.
Düşmanı düşüren düşünce asıl zaferdir.
Güneş doğarken ay ve yıldızlar gizlenir.
Ayakta olanların gölgesi, yere düşer.
Gölgesi büyük olurmuş, küçükse beşer.
Eğitimin öldüğü yerde, insanlık ölür denir.
“Ne giyeyim” diyene, kim “kefen” diyebilir.
Ölüm yatakta koynumda, ya başucumda
Onu bekleriz her yerde. her zamanımda
Ben can derdindeyim, Azrail normal işinde
Ben yaşam peşindeyim, Ölümse peşimde
“Ey kabir komşum, bana misafir gelir misin?”
Ciğerim kurudu bir damla su verir misin?
Dünyada kalan değil, Hakka kalan senin
Toprak sahibi değilsin, toprak senin sahibin.
Ne ailen ne diğer varislerin senin dostundur
Avcı için avın canı değil ya eti, ya posttur
2018