Dün Yandım Şiiri - Ismail Kılınçaslan

Dünyandım, dün yandım, bugün az kaldım.
Dün yalnızdım, bugün sensiz, yarın da her gün gibi, kim bilir.

Kin bilirsin sen, ben özlem, ben hasret bildikçe seni.
Kin güdersin, sevdikçe.
Mesafeler beslersin; uzarlar, büyürler, adam olurlar.
Sonra sevdan olurlar, beni unuttururlar.

Dün, ya da öncesi neyse bugün de öylesin. Her şeysin.
Dünyada öncem yokmuş gibi, tüm ömürdesin.

Peki şimdi yine sana Dünyam dersem, döner misin?

Ismail Kılınçaslan