Üstüme çeker oldum yalnızlıktan bulutları.
Bahtım kara kar-adan_da dinle yağmurlarımı.
Ağıtları göğe yükselirken zevâlimin,
Don-durulmaz merkezinde zaman;
Ruhsuz-san, ah-valimin terk-i şehirler-inde!
Yine toplanır hatta, ömrümün başında kahroluşların,
Yedi verse de fazilet sana bu al meydanda;
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta