Üstüme çeker oldum yalnızlıktan bulutları.
Bahtım kara kar-adan_da dinle yağmurlarımı.
Ağıtları göğe yükselirken zevâlimin,
Don-durulmaz merkezinde zaman;
Ruhsuz-san, ah-valimin terk-i şehirler-inde!
Yine toplanır hatta, ömrümün başında kahroluşların,
Yedi verse de fazilet sana bu al meydanda;
Sensizlikle bitmiyor ki bugün refahım
Kayıt Tarihi : 5.4.2010 02:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!